Leszek Mrozewicz

---

Życiorys

Leszek Mrozewicz zdobył wykształcenie w dziedzinie historii, uzyskując tytuł magistra na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1979 roku obronił doktorat, którego temat brzmiał: „Rozwój ustroju municypalnego a postępy romanizacji w Mezji Dolnej”. Jego promotorem był Stefan Parnicki-Pudełko. Habilitację, uzyskaną w 1988 roku, poświęcił pracy o arystokracji municypalnej w rzymskich prowincjach nad Renem i Dunajem w okresie Wczesnego Cesarstwa (I-III w.). Tytuł profesora nadano mu w 1996 r.

W latach 1997-2012 pełnił funkcję kierownika Zakładu Historii Społeczeństw Antycznych w Instytucie Historii przy Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 2009 do 2020 roku był dyrektorem naukowym Instytutu Kultury Europejskiej w Gnieźnie. Do 2008 roku działał jako przewodniczący komisji dyscyplinarnej dla nauczycieli akademickich, a obecnie od 2008 r. zasiada w Senacie UAM.

W sferze badań Mrozewicza dominują tematy związane z historią wczesnego Cesarstwa Rzymskiego (I-III w.), badania nad dziejami rzymskich prowincji nad Renem i Dunajem, a także procesy urbanizacji, municypalizacji, oraz romanizacji Imperium Romanum. Pasjonuje się też prozopografią i epigrafiką. W 2011 roku został laureatem nagrody Człowiek Roku Mediów Lokalnych.

Od 1998 roku pełni rolę wykładowcy na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Miał również doświadczenie jako wykładowca w Wyższej Szkole Bezpieczeństwa w Poznaniu. Jego działalność akademicka obejmuje również wykłady gościnne w Niemczech (Augsburg, Erlangen, Hanower, Heidelberg, Kilonia, Moguncja), Austrii (Wiedeń), Szwajcarii (Berno, Fryburg, Zurych), a także w Rzymie na Uniwersytecie La Sapienza i w Paryżu na Uniwersytecie Sorbony.

Leszek Mrozewicz był sekretarzem redakcji (1981-2004) oraz redaktorem czasopisma „Eos”, które uznawane jest za najważniejsze polskie pismo poświęcone kulturze antycznej. Zajmował się również redagowaniem „Balcanica Posnaniensia”, „Fontes Historiae Antiquae”, „Xenia Posnaniensia”, „Xenia Posnaniensia, series altera” oraz „Xenia Posnaniensia. Monografie”.

Jako członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk, Mrozewicz jest wiceprzewodniczącym tej instytucji. Przewodniczył Komisji Historii Starożytnej Polskiego Towarzystwa Historycznego w latach 1992-1997 oraz 2000-2002. W chwili obecnej pełni zaszczytną funkcję sekretarza generalnego Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, jest również członkiem Polskiego Towarzystwa Filologicznego oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Epigrafiki Greckiej i Łacińskiej (Association Internationale d’Epigraphie Grecque et Latine), będąc częścią jego Komitetu (druga kadencja). Uczestniczy w wielu międzynarodowych projektach badawczych i korzysta z grantu Komitetu Badań Naukowych.

W 2022 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego.

Odbyte stypendia naukowe

Leszek Mrozewicz, jako wybitny archeolog, uczestniczył w licznych stypendiach naukowych, które znacząco wpłynęły na jego karierę akademicką.

Wśród jego osiągnięć znajduje się nieprzerwana praca w Ekspedycji Archeologicznej UAM w Novae w Bułgarii, gdzie był aktywnym członkiem od 1976 do 1988 roku.

Był stypendystą Uniwersytetu w Kilonii w latach 1983-1984, a jego zainteresowania i badania kontynuował dzięki wsparciu Fundacji Leibniza w Heidelbergu w 1989 roku.

Następnie Mrozewicz współpracował z Niemieckim Instytutem Archeologicznym, gdzie realizował swoje projekty badawcze w 1992 roku w Frankfurcie nad Menem.

Jego rozwój naukowy obejmował również staż w Fondation Hardt w Szwajcarii w 1995 roku, a kolejny znaczący etap miała miejsce w Instytucie Janineum w Wiedniu, gdzie był aktywny w latach 1997-2000.

W 2003 roku Mrozewicz miał zaszczyt pracować na The Ohio State University w Columbus, co potwierdza jego międzynarodowy zasięg badań archeologicznych.

Działalność społeczno-naukowa

Leszek Mrozewicz obecnie prowadzi intensywne prace nad książką, która dotyczy paleografii inskrypcji łacińskich znajdujących się w rzymskim obozie legionowym w Novae, na terenie dzisiejszej Bułgarii. Jego zaangażowanie w życie akademickie manifestuje się również poprzez współpracę w projektach takich jak „Erasmus-Sokrates” oraz „Erasmus Mundus”.

W swojej karierze dydaktycznej wypromował ponad stu magistrów oraz jedenastu doktorów. Jako recenzent uczestniczył w siedemnastu przewodach doktorskich oraz dziewięciu habilitacyjnych. Trzykrotnie miał również okazję opiniować wnioski o nadanie tytułu profesora. W 2007 roku pełnił rolę promotora przewodu doktorskiego honoris causa dla prof. Tadeusza Kotuli na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM), a w 2009 roku dla prof. Karola Modzelewskiego na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy (UKW).

Oprócz tego, Leszek Mrozewicz zasiada w zarządzie Fundacji Historycznej im. Profesora Henryka Łowmiańskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój nauki w Polsce. Jego inicjatywa pozwoliła Akademii Bydgoskiej na współpracę w ramach programu „Sokrates” z renomowanymi Uniwersytetami w Moguncji (Mainz, Niemcy), Saragossie (Zaragoza, Hiszpania) oraz, ostatnio, Ratyzbonie (Regensburg, Niemcy). Dzięki tej współpracy siedmiu studentów historii ma możliwość wyjazdu na półroczne studia, wspierane przez Unię Europejską.

W Instytucie Historii AB, Mrozewicz zorganizował wykłady z udziałem profesorów zagranicznych, takich jak Leonhard Schumacher z Moguncji (2001), Karl Strobel z Klagenfurtu (2002), Francisco Pina Polo z Saragossy (2002) oraz Siegmar von Schnurbein z Frankfurtu nad Menem (2004). Jego studenci uczestniczyli również w licznych ekspedycjach naukowych zorganizowanych przez niego, odbywających się w Grecji (1999), na Sycylii (2000), w Prowansji (2001) oraz w Rzymie (2002).

Obecnie, na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego, Mrozewicz prowadzi trzy przewody doktorskie. Zorganizował także ogólnopolską konferencję naukową „Idy Marcowe – 2050 lat później”, która miała miejsce na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w dniach 14–15 marca 2007 roku, upamiętniając 2050. rocznicę zamordowania Juliusza Cezara. Tematyka konferencji obejmowała analizę życia, działalności i okoliczności śmierci Cezara, a także jego wpływu na historiografię, kulturę i sztukę.

Publikacje

Wybrane książki

Na przestrzeni lat Leszek Mrozewicz zrealizował wiele istotnych publikacji naukowych. Jedną z jego wczesnych prac jest „Rozwój ustroju municypalnego a postępy romanizacji w Mezji Dolnej”, która była wydana w 1982 roku przez Wydawnictwo Naukowe UAM w Poznaniu. Kolejną znaczącą książką jest „Arystokracja municypalna w rzymskich prowincjach nad Renem i Dunajem w okresie Wczesnego Cesarstwa”, ukazująca się w 1989 roku, również pod patronatem UAM. W 1992 roku, w współautorstwie, powstała praca „Inscriptions latines de Novae”, która przyczyniła się do wzbogacenia wiedzy o inskrypcjach z tego regionu.

Kolejne istotne publikacje obejmują „Legioniści mezyjscy w I wieku po Chrystusie” (1995), „Starożytność” (1999, wyd. drugie 2001), oraz podręcznik „Historia. Dzieje starożytne” (2002) współtworzony z Robertem Śniegockim. Jego zainteresowania sięgają również czasów rzymskich, co dokumentuje wydanie „Roman Empire during the Reign of the Flavians” (2010).

Wybrane artykuły

W dorobku Mrozewicza znajduje się wiele znaczących artykułów naukowych, które przyczyniły się do rozwoju badań w dziedzinie archeologii oraz historii starożytnego Rzymu. W artykule „Une inscription latine en l’honneur de Septime Sévere et de sa famille”, opublikowanym w Archeologia w 1978 roku, autor analizuje nowo odkrytą inskrypcję. Inne ważne prace dotyczą tematyki lokalnych struktur w Mezji Dolnej, jak „Res municipalis w Mezji Dolnej” zamieszczony w Antiquitas (1979).

Wiele jego artykułów, takich jak „Romanizacja Mezji Dolnej – zarys problemu” oraz „Ze studiów nad rolą canabae w procesie urbanizowania terenów pogranicza reńsko-dunajskiego”, dostarczają cennych informacji o procesach urbanizacyjnych w rzymskich prowincjach.

Mrozewicz podejmuje również temat istotnych zmian demograficznych i politycznych w swoim artykule „Przesiedlenia ludnościowe na rzymską stronę Renu i Dunaju” (1987), co pokazuje jego wszechstronność w badaniach historycznych.

Redakcje czasopism i prac zbiorowych, książek innych autorów

Leszek Mrozewicz pełnił rolę redaktora licznych publikacji. W latach 1984-1995 redagował serie symptomatyczne, które ukazywały się w ramach „Balcanica Posnaniensia”. Jako redaktor „Eos”, które od 1981 roku jest wydawane przez Societas Philologae Polonorum, przyczynił się do popularyzacji badań filologicznych.

W zakresie edukacji Mrozewicz zredagował cykl wykładów „Xenia Posnaniensia”, dostępną od 1992 roku, dotyczący starożytnej historii społecznej. Pozostaje także współredaktorem takich prac, jak „Fontes Historiae Antiquae”, która ma na celu zbieranie materiałów źródłowych.

W swoim dorobku redakcyjnym, wraz z innymi autorami, Mrozewicz współtworzył także m.in. „Studia Moesiaca”, co ewidentnie podkreśla znaczenie jego wkładu w popularyzację wiedzy o starożytności. Jego zainteresowania badawcze i redakcyjne łączą teorie z praktycznymi badaniami nad historią, co czyni go jednym z kluczowych osobistości w swojej dziedzinie.

---

Oceń: Leszek Mrozewicz

---