Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Myśliborzu

Obiekt posiada neogotycki styl architektoniczny i został wzniesiony z cegły. Cechą charakterystyczną jest schodkowo wykończony szczyt wschodni, a na ścianie zachodniej znajdują się dekoracyjne blendy. Wewnątrz, kościół wyróżnia się emporą organową oraz sklepieniem sieciowym, które zdobi nawę główną. W prezbiterium można zobaczyć oryginalne wyposażenie, w tym neogotycki drewniany ołtarz oraz jeden z witraży. Również ołtarz boczny oraz ambona przeszły przeróbki, ale zachowały swój neogotycki styl.

W 1992 roku, do osi głównej kościoła dodano stylowo dopasowaną kruchtę, co zwiększyło powierzchnię budynku o około 30%. To nie tylko poprawiło funkcjonalność, ale również podkreśliło estetykę obiektu.

Ważnym momentem w historii sanktuarium miało miejsce 1 sierpnia 1993 roku, kiedy to ks. abp Marian Przykucki wprowadził relikwie św. Faustyny Kowalskiej i tym samym ustanowił kościół Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Dodatkowo, przy tym miejscu mieści się klasztor, który stanowi dom macierzysty dla Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego, obecnych tu od 27 lipca 1947 roku.

„Kościół i klasztor, wymienione w proroczej wizji bł. Siostry Faustyny i opisane w Dzienniczku, wydają się być miejscem wskazanym przez Opatrzność dla szczególnej czci Miłosierdzia Bożego i oparciem dla Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego.”